|
شبهه : شفاعت
+ نویسنده منتظر . مشتاق در سه شنبه 3 اسفند 1389 |
با توجه به آيه 48 از سوره آل عمران شفاعت در روز قيامت به صراحت رد شده پس تكليف شفاعت ائمه كه در شيعه روي آن تاكيد بسيار شده و در منابع شيعه مكررا آمده چه ميشود؟ متن آیه شریفه اینست:
2|48| وَاتَّقُواْ يَوْماً لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئاً وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ
2|48| و از آن روز بترسيد كه كسى مجازات ديگرى را نمىپذيرد و نه از او شفاعت پذيرفته مىشود; و نه غرامت از او قبول خواهد شد; و نه يارى مىشوند.
در جواب باید گفت غیر از این آیه ، آیات دیگری در مورد شفاعت در قرآن هست مانند:
2|255| اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
2|255| هيچ معبودى نيست جز خداوند يگانه زنده، كه قائم به ذات خويش است، و موجودات ديگر، قائم به اوهستند; هيچگاه خواب سبك و سنگينى او را فرانمىگيرد; (و لحظهاى از تدبير جهان هستى، غافل نمىماند;) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، از آن اوست; كيست كه در نزد او، جز به فرمان او شفاعت كند؟! (بنابراين، شفاعت شفاعتكنندگان، براى آنها كه شايسته شفاعتند، از مالكيت مطلقه او نمىكاهد.) آنچه را در پيش روى آنها ( بندگان) و پشت سرشان است مىداند; (و گذشته و آينده، در پيشگاه علم او، يكسان است.) و كسى از علم او آگاه نمىگردد; جز به مقدارى كه او بخواهد. (اوست كه به همه چيز آگاه است; و علم و دانش محدود ديگران، پرتوى از علم بىپايان و نامحدود اوست.) تخت (حكومت) او، آسمانها و زمين را دربرگرفته; و نگاهدارى آن دو ( آسمان و زمين )، او را خسته نميكند. بلندى مقام و عظمت، مخصوص اوست.
21|28| يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَهُم مِّنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ
21|28| او اعمال امروز و آينده و اعمال گذشته آنها را مىداند; و آنها جز براى كسى كه خدا راضى (به شفاعت براى او) است شفاعت نمىكنند; و از ترس او بيمناك هستند.
پس با در کنار هم گذاشتن این آیات کاملا مشخص می شود که شفاعت تنها از آن کسی است که از جانب خداوند اذن برای شفاعت داشته باشد.
و اینکه گفته بودید شفاعت در قرآن بصراحت رد شده حرف صحیحی نیست چون دو آیه فوق کاملا تصریح به شفاعت شده البته با اذن خداوند.
بنابر این آن آیه ای که شفاعت را نفی نموده است به معنای نفی شفاعت بدون اذن می باشد .
نظرات شما عزیزان: برچسبها: شفاعت , شبهه, |